ارزش های کالبدی – قصایی

ارزش های کالبدی – قصایی

«در طراحی شهری ارزش های کالبدی – قصایی برآمیختگی متناسب توده و قصا و شکل بدنه فضای محصور کننده ، برای ایجاد یک کل استوار است. در دیدگاههای جدید طراحان غربی نیز که در شرح و بسط این مفاهیم همانند گذشته پیشگام بوده اند، همچنان بردستیابی به کلیتی موزون تاکید می شود».(توسلی، 1376: 46 ( کالن بر این اعتقاد است، همانطور که هنری به نام معماری داریم چیزی هم به نام هنر ارتباط وجود دارد که عبارت است از ترکیب کلیه عناصر سازنده محیط مانند : بناها ، و درختان و طبیعت و آب و ترافیک – فضایی شهرهای ایران دچار تغییرات اساسی و ملتی شده امروزه ارزش های کالبدی – فضایی شهرهای ایران دچار تغییرات اساسی و ملتی شده است که می توان یکی از علل عمده آن را ناشی از دخالت دادن سلیقه های شخصی روز دانست که جز محصول یک دوره تحصیل در داخل یا خارج کشور وتجربه ای محدود نبوده است .

فضاهای شهری ، مزایا و معایبیش در هر صورت در غالب عناصری کالبدی همچون کف، بدنه وسقف و اجزاء وعناصر آن غیبت یافته و شخصیت و پتانسیل های بالقوه و بالفعل آن قابل شناسایی می شود.

هرچند مفاهیم شهری اعم از فضایی کالبدی ، اجتماعی و اقتصادی درهم تنیده و جدایی ناپذیرند اما به ناچار برای پرهیز از ابهام در پاسخگویی به مسائل شهری سعیدر تفکیک آن ها شده است .

بررسی ترکیب توده و فضا :

چگونگی شکل گیری و ترکیب توده و فضا را می توان خمیر مایه شکل گیری انواع فضاهای شهری دانست. نحوه ترکیب توده و فضا و ایجاد حالات مختلف آن از قبیل،بافت ریزدانه و درشت دانه، ارگانیک و شطرنجی ،نشان دهنده مشخصات کالبدی ، وضعیت فرهنگی و اقتصادی منطقه است.

«ساخت کالبدی شهر و بویژه مسافت اصلی کالبدی شهر را فضاهای عمومی شامل میادین و خیابان ها در امتزاج با فعالیت های محصور کننده آن ها تشکیل می دهند. طراح شهری در سازمان دادن و طراحی این فضاها بر پایه قواعد و معیارهایی روشن اما با نتیجه ای انعطاف پذیر و درعین حال جهت دهنده به منظورایجاد فرهنگی درکل شهر عمل می کند. این دیدگاه که محصول طراحی است و باید به صورت یک کل درآید، همواره مورد قبول بوده است. این کل که منبعث از رویدادها وتصمیمات مختلف است از ترکیب دو عنصر اساسی توده وفضا حاصل می شود وتاریخ طراحی شهری آمیختگی ارزشمند این دو عنصر را به صورت کلی هماهنگ و مرتبط الاجز نشان می دهد.