بهزیستی روان شناختی دانشجویان موضوع مهمی برای همه ی اقشار جامعه به شمار می آید و لذا اگر بتوانیم از طریق پژوهش های مختلف به بررسی ها و راهکارها و نتایجی دست یابیم که بتواند میزان بهزیستی روان شناختی دانشجویان را ارتقاء بخشد می توانیم در این مهم قدم برداریم با توجه به مبانی نظری و پژوهشی ذکر شده، پژوهش حاضر در پی پاسخ گویی به این سؤال است که آیا گر
پروپوزال بررسی تاثیر گروه درمانی بر بهزیستی روانی دانشجویان
پروپوزال بررسی تاثیر گروه درمانی مبتنی بر رویکرد مهارت های ارتباطی بر بهزیستی روانی دانشجویان
هرگونه استفاده برای نمره و یا ارائه مستقیم به استاد مورد تایید ما نمی باشد و شرعا و اخلاقا کار درستی نمی باشد لطفا از این پروژه برای آموزش و نمونه تحقیق استفاده شود.
بیان مسئله
تامین بهداشت همه افراد جامعه از مهم ترین مسایل اساسی هر کشور است، این امر در سه جنبه جسمانی، روانی و اجتماعی مورد ملاحظه قرار می گیرد، در صورتی که بعد روانی بهداشت به اندازه کافی مورد توجه قرار نگیرد، فراوانی مشکلات روانی و رفتاری رو به فزونی خواهد گذاشت تا حدی که عوارض ناشی از بی توجهی به آن در ابعاد فردی و اجتماعی، خانوادگی و انسانی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی اثرات سوء و غیر قابل جبران رادر پی خواهد گذاشت( نوابی نژاد،1376).
در دهههای اخیر، روانشناسی مثبتنگر[1] به عنوان تلاشی جهت بررسی توانمندیهای انسان است که هم اکنون این علم مطالعات مناسبی برای بهزیستی[2] و شادمانی در حوزههای مختلف آموزشی، بهداشتی، درمانی و دانشگاهی فراهم نموده است Linley, P. A., & Joseph, S. ,2004).). روانشناسی مثبتنگر، حرکتی شناخته شده در جهت سوق دادن انسان به سمت رشد، شکوفایی و بالندگی است که نمیخواهد جایگزین هیچ یک از انواع درمانهای روانشناختی شودSeligman, M. E. P. ,2006).). جامعه علمی، در طول دهههای اخیر، شاهد مطالعات و تحقیقاتی در زمینه درک و مفهومسازی جنبههای مختلف روانشناسی مثبتنگر به ویژه بهزیستی بوده است. بهزیستی روانشناختی به طور گستردهای مورد بررسی و به روشهای مختلفی مفهومسازی شده است.
در دنیای امروز افراد مهارت هایی را لازم دارند تا بتوانند در فضای مطلوب زندگی با مسایل سازگاری یابند و این مهارت ها توسط سیستم تعلیم و تربیت به افراد عرضه می شود. یکی از عوامل و مشکلات اساسی افراد، فقدان توانایی های ارتباطی لازم و اساسی در مواجهه با مسایل و مشکلات زندگی روزمره است، بسیاری از افراد در رویارویی با مسایل زندگی فاقد توانایی های لازم و اساسی هستند و همین امر آنان را در مواجهه با مسایل و مشکلات زندگی روزمره آسیب پذیر کرده است. افسردگی، اضطراب تنهایی، طردشدگی، کمرویی، خشم و تعارض در روابط بین فردی، از جمله مشکلاتی هستند که بسیاری از افراد جامعه با آن دست به گریبان هستند، این قبیل مشکلات به نوعی ریشه بسیاری از آسیب های اجتماعی نیز محسوب می شوند. عقیده بر این است که ارتقاء مهارت های ارتباطی در بهبود و سلامت روانی افراد موثر است. این توانایی ها افراد را برای مقابله موثر با موقعیت ها یاری می کنند و آنها را قادرمی سازند تا در ارتباط با سایر افراد جامعه به گونه ای مثبت و سازگارانه عمل نموده و سلامتی، به ویژه سلامت روانشناختی خود را تامین نمایند (سلبی، 1379).