عفو و گذشت، اوج بزرگواری ها

عفو و گذشت، اوج بزرگواری ها 

بررسی اهمیت، آثار و برکات عفو در زندگی اجتماعی

از جمله اخلاق کریمانه که شخصیت انسانی را به مکارم اخلاقی نزدیک می کند و اوج اخلاقی شخص را به نمایش می گذارد، عفو و گذشت از گناه، خطا و لغزش های دیگری و خودداری از مجازات و تنبیه است. در آیات قرآنی این گونه رفتار از مصادیق احسان دانسته شده و در روایات معتبر از معصومان(ع) اوج مکارم اخلاقی و بزرگواری ها معرفی گردیده است.

نویسنده در این مطلب کوشیده تا براساس آموزه های وحیانی اسلام نقش و کارکردهای عفو و گذشت را در زندگی دنیوی و اخروی بیان کند.

گذشت، از فضایل برتر انسان

انسان موجودی است که همواره در معرض خطا و اشتباه و حتی گناه است. براساس آموزه های قرآنی جز کسانی که خداوند ایشان را خالص گردانیده و در مقام عصمت از گناه و هرگونه رجس و پلیدی هستند (یوسف، آیه 24؛ حجر، آیه 40؛ صافات، آیات 40، 74، 128، 160 و 169؛ ص، آیه 83) از جمله پیامبران و اهل بیت عصمت و طهارت (احزاب، آیه 33) همه در معرض خطا و گناه هستند و ابلیس ظن و گمان خویش را درباره گمراهی اکثریت، راست گردانیده است (نساء، آیه 119)؛ چرا که انسان دارای اراده و اختیار و حق انتخاب میان دو راه است (بلد، آیه 10) که بر اساس گرایش نفس به سوی تقوا یا فجور (شمس، آیات 7 تا 10) مشخص می شود.